Szybki kontakt
-
ul. Wesoła 36
42-202 Częstochowa
Polska
Sanctus - 34 300 00 88
- kontakt@sanctus.com.pl
Wojciech Stawiszyński - Bibliografia patrystyczna 1901-2004
Polskie tłumaczenia tekstów starochrześcijańskich pierwszego tysiąclecia
Literatura starochrześcijańska cieszy się w Polsce coraz większym powodzeniem. Coraz liczniej ukazują się pisma Ojców Kościoła w polskim przekładzie, antologie, monografie i artykuły szczegółowe. Brakowało natomiast całościowej bibliografii współczesnych polskich tłumaczeń tekstów starochrześcijańskich. Znakomita bibliografia Czesława Mazura Recepcja antyku chrześcijańskiego w Polsce XVI-XVIII w. odnotowuje teksty do końca XVIII w. Wiek XIX czeka na opracowanie, ja postanowiłem zająć się wiekiem XX. Pierwotnie bibliografia miała obejmować lata 1901–2000, lecz przedłużanie się pracy nad nią rozszerzyło zakres do tekstów wydanych do 31 XII 2004 roku i kilku pozycji z początku roku 2005.
W założeniu ma ona uwzględniać wszystkie teksty pisarzy starochrześcijańskich wydane w całości lub we fragmentach w wydaniach książkowych, antologiach, czasopismach naukowych i popularnych, jako dodatki do artykułów poświęconych antykowi chrześcijańskiemu, monografii itd., więc w jakiś sposób wyróżnionych. Nie uwzględniłem natomiast, z nielicznymi wyjątkami, setek fragmentów dzieł Ojców, nieraz bardzo ważnych i ciekawych, będących częścią artykułów bądź opracowań, przerastałoby to bowiem moje siły.
Bibliografia obejmuje pierwsze tysiąclecie chrześcijaństwa, włączyłem więc do niej też autorów wczesnośredniowiecznych zwykle pomijanych, których nie uwzględniają klasyczne podręczniki patrologii (a w Polsce historia średniowiecza zaczyna się od Mieszka I). W przypadku autorów greckich rok tysięczny jest datą umowną w jeszcze większym stopniu niż w przypadku autorów łacińskich. Zdecydowałem, że ostatnim uwzględnionym autorem będzie Symeon Nowy Teolog. Literatury orientalne zostały potraktowane swobodniej i zdarzają się tam teksty jeszcze późniejsze, do XIV wieku. Dużą ich część stanowią apokryfy Starego i Nowego Testamentu — również w tym przypadku odnotowuję teksty późniejsze wzorując się na wydaniach apokryfów Marka Starowieyskiego.