Guido Grandt - Czarna księga masonerii

Czarna księga masonerii nie jest kolejną pozycją z gatunku „spiskowej teorii dziejów”. Autor, znany niemiecki dziennikarz, proponuje poddać ruchy masońskie rutynowym, empirycznym badaniom.

Próbuje dowiedzieć się, kim są ich uczestnicy, do jakich partii należą, jak zdobywają pieniądze, dlaczego działają w ruchu wolnomularskim i dlaczego tak bardzo zależy im na tajności. Odpowiedzi na te pytania pokazują, że organizacje masońskie, wbrew deklaracjom, nie są wcale apolityczne. Przeciwnie, ich podstawowym celem okazuje się wywieranie zakulisowego wpływu na rządy. Przykładem takich działań są nie tylko rewolucja amerykańska i rewolucja francuska, w których wolnomularze odegrali niepoślednią rolę, ale również zabójstwo Aldo Moro, afera Banco Ambrosiano, kariera polityczna Berlusconiego czy śmierć Uwe Barschela. O tym, jaką rolę w tych oraz innych politycznych wydarzeniach odegrali członkowie lóż, opowiada, między innymi, ta książka.