Ks. Tomasz - Różaniec - moje życie (część 1) od Zwiastowania do Eucharysti

I nigdy nie powiesz drugiemu, jak kochasz. Różaniec zaczyna się od znaku krzyża. Kiedyś, przed laty, każdy z nas został przyniesiony do świątyni. Kapłan uczynił na naszej głowie znak krzyża świętego i od tego momentu zaczęło się nasze chrześcijańskie życie, płynące jak paciorki przesuwane w kręgu różańca – od godziny 0 do 24, od niedzieli do soboty, od 1 stycznia do sylwestra… A to wszystko dokonuje się w rytm bijącego zegara: bim-bom, bim-bom… W pewnej chwili to krążenie zostanie przerwane i paciorki poprowadzą znów ku krzyżowi. Pozostaną jeszcze słowa kapłana: „prochem jesteś i w proch się obrócisz…”. A ostatnim aktem będzie postawienie krzyża w miejscu, gdzie ziemia okryła naszą doczesną głowę. I to już będzie koniec – na tej ziemi.