prof. Paweł Taufer - „Tradycja pierwotna” a Tradycja katolicka

Niniejsze studium opublikowano w języku francuskim w numerach 42 i 43 „Le Sel de la terre”, periodyku tradycyjnych dominikanów z Avrille, pod tytułem Évola, assassin de la jeunesse (‘Évola, zabójca młodzieży’), a w języku polskim w miesięczniku „Zawsze wierni” w numerach: 128 (1/2010), 130 (3/2010), 134 (7/2010), 138 (11/2010), 142 (3/2011), 143 (4/2011) i 145 (6/2011).

„Tradycja pierwotna” o meta­historycznym charakterze, stojąca w opozycji do współczesnego świata, byłaby dźwignią bezwzględnie hierarchicznej cywilizacji, kierowaną przez wtajemniczonych, w której każde działanie byłoby zwrócone ku transcendencji. Byłby to, można powiedzieć, szczęśliwy związek nienaruszalnych pryncypiów i działającej zgodnie z nimi elity w celu zwalczania zła, utożsamionego po prostu ze wszystkim, co przyczynia się do skażenia wspomnianej Tradycji.

W przeciwieństwie do powyższej koncepcji całkowicie odmienna jest definicja Tradycji katolickiej. Jej treścią jest to, jak Bóg raczył ukazać się ludziom poprzez serię bezpośrednich objawień. Wszystko zaczęło się od pierwotnego objawienia i znajomości Boga, jaką posiadali nasi pierwsi rodzice i święci patriarchowie. Doznane objawienie było przekazywane przez tysiąclecia aż do chwili, kiedy dotarło do natchnionego autora, który utrwalił je w Piśmie św.