Arka Noego odnaleziona - ks. Roman Piwowarczyk

Przez całe stulecia biblijna opowieść o potopie była traktowana jak legenda.  Czy na naszej planecie była globalna powódź, która zniszczyła lądowe życie na ziemi ?  Wielkie muszle znajdowane na wierzchołkach  kilkutysięczników zdawały się potwierdzać tę tezę.

Relacje z potopu przekazywane były z pokolenia na pokolenie w Ameryce Południowej wśród Majów i Azteków, możemy znaleźć je na glinianych tabliczkach sumeryjskich, w mitach greckich, w opowieściach Aborygenów i hieroglifach Chińczyków.

Ale samej arki ciągle nie potrafiono namierzyć.

Aż nagle na początku XXI wieku grupa śmiałków z Hongkongu zainteresowała się anomalią magnetyczną skrytą pod lodowcem góry Ararat na wysokości ponad 4000 m n.pm. Inicjatorzy wyprawy nie byli nawet chrześcijanami znającymi Biblię, a właścicielami parku rozrywki, którzy w potencjalnym znalezisku wietrzyli możliwość wykorzystania sensacji i sporego zarobku.

Kolejne wyprawy z Hongkongu z pomocą tureckich przewodników trafiały w niedostępne dotąd rejony świętej góry Ararat. I oto okazało się, że pod wielką zmarzliną, ukrywa się gigantyczna konstrukcja wykonana z drewna. Badacze dostali się do jej wnętrza , które nijak nie przypominało mieszkalnego budynku a raczej monstrualnych rozmiarów łódź – z wieloma poziomami i pomieszczeniami. Wydobyto ponad sto artefaktów; naczyń glinianych i wystruganych z drewna, które po przebadaniu znalazły swoje miejsce w muzeum zbudowanym u podnóża góry, po tureckiej stronie.

Dlaczego media milczą o tym odkryciu? Na jakie lata datowane są znalezione przedmioty?

Dlaczego rząd turecki poważnie potraktował znalezisko i zaoferował współorganizowanie kolejnych wypraw, których wyruszenie zastopowała pandemia?

O tym wszystkim opowiada książka ks. Romana Piwowarczyka, przyjaciela odkrywców z Hongkongu - człowieka, który wspinał się na Ararat i dotykał przedmiotów znalezionych w zakamarkach tajemniczej konstrukcji.