Demokracja - Jacek Bartyzel

Jak to się stało, że demokracja osiągnęła w powszechnej świadomości status „najlepszego” ustroju, „jedynie słusznej” ideologii i wreszcie nowej „świeckiej religii” zdechrystianizowanego świata, której nie wypada krytykować i w żaden sposób podważać? Wybitna książka Jacka Bartyzela, łącząca w sobie solidność i rzetelność naukowej rozprawy z błyskotliwością politycznej publicystyki niszczy ten wszechobecny paradygmat i to niszczy w sposób nieodwracalny. Przedstawia historię idei i praktyki demokratycznej od starożytnej Grecji aż do stanu obecnego, w którym państwem rządzi klasa polityczno-medialna, procesy wyborcze są zdominowane przez techniki marketingowo-manipulacyjne, a sferę moralno-społeczną charakteryzuje tendencja do akceptacji permisywizmu oraz dominacji tzw. politycznej poprawności.

Autor wychodzi z założenia, że demokrację można analizować tak jak każdą inną koncepcję i praktykę społeczną, a zatem można i należy poddawać ją krytyce. Celowo nie stara się więc wpisać w dominujący już od ponad stulecia paradygmat teoretyczno-polityczny, kulturowo-polityczny i medialny zgodnie z którym demokracja jest jedynym uprawnionym politycznym ideałem i jedyną właściwą praktyką polityczno-instytucjonalną (…) a zatem można ją jedynie rozważać, czy ideał ten jest w danych warunkach realizowany. Przyjęcie krytycznego punktu widzenia, a następnie jego udane rozwinięcie zgodnie z rygorami metody naukowej czyni rozważania szczególnie ciekawymi i wyróżnia tę książkę tak wśród ogromnej ilości pozycji afirmujących różne aspekty demokracji, jak i nieporównanie mniejszej literatury krytycznej wobec tej idei.

Z recenzji wydawniczej dr hab. Arkadiusza Baruta