Stanisław Srokowski - Życie wśród pisarzy, agentów i intryg

Ks. Józef Tischner w „Etyce solidarności” pisze, że donos, jako forma zdrady, staje się głównym grzechem przeciwko solidarności sumień. Dlatego każdy konfident popełnia przestępstwo.

„Życie wśród pisarzy, agentów i intryg” to książka dokumentalna. Opowiada o długoletnim inwigilowaniu i prześladowaniu autora przez Służbę Bezpieczeństwa i jej rozliczne siatki agenturalne. Srokowski w 1968 r. wraz młodzieżą szkolną, której był nauczycielem, wyszedł na ulice Legnicy, by protestować przeciwko komunistycznej indoktrynacji. Od tego czasu zaczęły się prześladowania pisarza. Kolejne dziesięciolecia dramatycznie odcisnęły się na jego psychice i działalności twórczej. Srokowski znakomicie splata wątki politycznych szykan z towarzyskimi intrygami, cenzorskimi blokadami i administracyjnymi ograniczeniami. Dochodzą do tego medialne ataki i środowiskowe układy. Unikalną wartością tego fascynującego dzieła są dzienniki twórcy, zderzające się z dokumentami IPN, przekazami prasowymi i donosami konfidentów. Jedna z najciekawszych i najbardziej wartościowych książek, które dokonują rozliczeń z najnowszą historią Polski. Literatura faktu, a zarazem uniwersalny i błyskotliwy epos o zmaganiach ludzkiego losu z demonami zła.

Grzegorz Braun o książce:

Stanisław Michalkiewicz o książce:

Stanisław Srokowski – prozaik, poeta, dramaturg, publicysta. Urodził się na Kresach. Duży rozgłos przyniosły mu książki obrazujące straszliwe ukraińskie ludobójstwo dokonane w latach 1939-1947 na Polakach. Powieści „Duchy dzieciństwa”, „Repatrianci”( blokowani przez ambasadora sowieckiego, Aristowa”), „Ukraiński kochanek” ( wyróżniony w plebiscycie Polskiego Radia, jako jeden z najważniejszych utworów 25-lecia RP), „Zdrada”, „Ślepcy idą do nieba” oraz dwa zbiory opowiadań „Nienawiść” i „Strach”, stały się wiarygodnym świadectwem tragicznych doświadczeń polskiego narodu. Na podstawie „Nienawiści” Wojciech Smarzowski nakręcił słynny już film „Wołyń”. Trylogia współczesna „ Barbarzyńcy u bram”, „Spisek barbarzyńców” i „Barbarzyńcy w salonie” pokazuje kolonizację polskich umysłów przez ideologię marksizmu kulturowego. Wiersze Srokowskiego wraz z twórczością Tymoteusza Karpowicza otwierały nowy awangardowy nurt w polskiej poezji drugiej połowy XX w., zwany nurtem lingwistycznym.

Obecnie pracuje autor nad księgą obrazującą haniebne ukraińskie zbrodnie dokonane w Hucie Pieniackiej.

Ilość stron: 350